Do przeczytania w samotności, do przedyskutowania z bliską osobą lub do zapisania w zeszycie ze złotymi myślami.
Cudowne wiersze. Takie skromne, ale mądre i głębokie. Zmuszają do chwili zadumy. Mnie bardzo poruszyły. Noszę tomik stale w torebce, więc mogę często wracać do tych najbardziej ulubionych, bo ulubione są wszystkie. Dziękuję za te chwile wzruszeń.
W wierszach Anny Wirowskiej każdy znajdzie coś dla siebie. Poetka porusza ważne, życiowe tematy, jak i te błahe, prozaiczne. Stawia wiele trudnych pytań, starając się znaleźć odpowiedzi na nie. (...) Autorka nie stara się na siłę upiększać swoich wierszy, wszędzie wciskając pełno metafor, epitetów, neologizmów i przesadnie mądrze brzmiących słów. Możemy tu znaleźć wiele trafnych spostrzeżeń i refleksji. Wiersze są proste i melancholijne, skierowane głównie do kobiet, chociaż myślę, że również mężczyźni mogliby znaleźć w nich cząstkę siebie. Wspomniana prostota sprawia, że wiersze czyta się z przyjemnością.
Lekkie i krótkie utwory. Często kolejne wersy się rymują, a składnia przywodzi na myśl poezje powstałe w minionym wieku. Czasem mówią o trudniejszych emocjach czy bardziej skomplikowanych sprawach, ale dominuje poczucie prostoty. To liryka uchwycona w codziennych obserwacjach.
Poezja Pani Anny Wirowskiej moim zdaniem jest subtelna, delikatna, jednak w swojej lekkości potrafi zmieścić naprawdę wiele. Znajdziemy w tomiku wiersze, które zdecydowanie zatrzymają nas na chwilę. Przystaniemy w świecie słowa i popatrzymy na swój własny, na codzienność.
Pani Anna pisze w sposób uniwersalny, wiele wierszy można interpretować na wiele sposobów, co daje duże prawdopodobieństwo znalezienia czegoś dla siebie. Na dodatek autorka pisze o wielu rzeczach. Nie skupia się na jednym temacie. Mamy tu smutek, radość, miłość i nadzieję.
'Cisza' to kolejny tomik wierszy wydany przez Annę Wirowską. Razem z nowymi utworami możemy w nim przeczytać te z poprzednich książek autorki.
Z Panią Anną było to moje pierwsze spotkanie i jednoznacznie jest ono bardzo udane. Przyznaję, że kojarzyłam jej inne tomiki, ale nie było sposobności by się z nimi zapoznać. Już jeden z pierwszych wierszy uświadomił mi, że znajdę w Ciszy dużo siebie.
Może jeszcze napiszę, czego ja szukam w tomikach poezji. Według mnie dobry zbiór wierszy polega na tym, że znajdę, choć jeden utwór, który w trakcie czytania będzie pokrywał się z tym, co myślę czy myślałam jakiś czas temu. Będzie wyrażeniem moich emocji przez inną osobę. Poczuję dzięki temu, że nie jestem sama. Pani Anna pisze w sposób uniwersalny, wiele wierszy można interpretować na wiele sposobów, co daje duże prawdopodobieństwo znalezienia czegoś dla siebie. Na dodatek autorka pisze o wielu rzeczach. Nie skupia się na jednym temacie. Mamy tu smutek, radość, miłość i nadzieję.
Nie jestem wielkim znawcą poezji, dlatego mnie pomagają bardzo rymy, które używa Pani Anna. Nadają one tempo czytania, które ułatwia mi skupienie się na poezji i poddaniu rytmowi. Wiersze białe czyta mi się o wiele trudniej i po prostu na obecnie nie lubię po nie sięgać, jeszcze się ich nie nauczyłam.
Emocji w tym tomiku nie zabraknie. Tomiki chyba są z góry książkami, które nie są czytane na raz. Jak zawsze u mnie jest taktyka wiersz, kiedy mam chwilę, bądź kilka na wieczór. I oczywiście czasami jakiś wylosowany przeczytany przed czasem.
Dodatkowym plusem wydania jest to, że mamy tu podział na części. Są ich cztery, czyli dokładnie tyle ile jest teraz tomików wydanych przez autorkę. Więc trzy pierwsze części to kolejno wiersze z tomów „Pokora i pycha”, „Kobieta- matka- żona” oraz „Życiowa układanka”. Ostatnia część to „Cisza”. Najlepiej mi się czytało część trzecią. Jednak w każdej znalazłam coś dla siebie.
Książkę otrzymałam z Klub Recenzenta serwisu nakapanie.pl, – Za co serdecznie dziękuję!
„Ludzie ludzie co ja robię
Szczęście oddaję nie myśląc
o sobie” .
Aleksandra_99
'Kiedy jest poezja – poeci też są poezją. Prawdziwy poeta nie jest poetą. Prawdziwy poeta jest poezją'.
źródło: Edward Stachura, Fabula rasa
Poezja, dla mnie bardzo ważny element literatury, ale również mojego życia. To taki rodzaj literatury, który potrafi dotknąć każdego człowieka w inny sposób, to właśnie poezja ma najwięcej interpretacji. Jest niejednoznaczna, ale właśnie tym potrafi kusić i jednocześnie zwodzić. Może moje porównanie wyda się dziwne, ale nie raz tak sobie myślę, że z nią jest tak: jak z Tomem i Jerrym. Poezja zawsze wymyka się ludzkim granicom, pomysłom. Człowiek, człowieka może zaskoczyć swoim słowem. I to jest w niej właśnie takie fascynujące.
Poezja Pani Anny Wirowskiej moim zdaniem jest subtelna, delikatna, jednak w swojej lekkości potrafi zmieścić naprawdę wiele. Znajdziemy w tomiku wiersze, które zdecydowanie zatrzymają nas na chwilę. Przystaniemy w świecie słowa i popatrzymy na swój własny, na codzienność. Możemy poprzyglądać się naszym relacjom, na przykład miłości. Dobrze wiemy, że to uczucie, które niejedno ma imię. Możemy też przez słowa Pani Anny spojrzeć na nasze ludzkie emocje, te pozytywne, ale też smutek, czy ból. Mnie bardzo poruszyły utwory dotyczące wiary, Boga i naszej relacji z Nim. Niesamowicie poruszył mnie wiersz pod tytułem Serce Jezusa, w tomiku na 100 stronie. Jest w nim, coś, co uwielbiam w poezji. Przepełnia go... nadzieja, czyli wartość, która nigdy nie powinna gasnąć w naszym życiu.
W wierszach Pani Anny, myślę, że każdy może znaleźć dla siebie ważne przesłanie, ma szansę na spotkanie ze słowami, które mogą poruszyć ważne struny w życiu, w nas samych.
Napisałam o moich odczuciach, pora powiedzieć odrobinę o podziale tomiku:
Podzielony jest na cztery części, trzy pierwsze to wiersze zebrane z innych tomików. Czwarta zawiera utwory najnowsze. Tomik i ostatnia z części, mają taki sam tytuł.
1. 'Pokora i pycha' (2013), 2. 'Kobieta-matka-żona' (2012), 3. 'Życiowa układanka' (2015), 4. Cisza
Są jeszcze dwa aspekty, o których chciałabym napisać, przy okazji recenzji.
Każda z części tomiku, ma pewien wstęp, są nim cytaty. Można powiedzieć, że to motta, które wprowadzają nas w temat utworów. Mnie to jakoś ujęło i zwróciło moją uwagę, dlatego chciałam się tym podzielić. Autorka wykorzystuje cytaty z Biblii, lub fragmenty swoich wierszy.
Chciałabym u autorki docenić umiejętność rymowania. Pisanie wierszy nie należy do prostych, a tworzenie rymowanych, to już naprawdę wysoka półka. Przynajmniej ja to tak odczuwam. Pani Anna, robi to naprawdę dobrze, wiersze mają swój rytm.
Moim zdaniem warto sięgnąć po tomik, ponieważ można znaleźć w nim wiele dla siebie. Myślę, że będzie dobry dla osób, którzy dopiero otwierają się na poezję, ale również dla 'wyjadaczy' oraz zainteresowanych poezją współczesną.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania tomiku dziękuję: Pani Annie Wirowskiej, Wydawnictwu Rezonans oraz Klubowi Recenzenta NaKanapie.pl.
Zapraszam również na recenzję na NaKanapie.pl
Autorka: Anna Wirowska
Tytuł: Cisza (wiersze zebrane)
Wydawnictwo: Rezonans
Rok wydania: 2021
Poezja
Moja ocena: 8/10
Paulina_Possi
Życie nabiera rozpędu, a my każdego dnia urządzamy za czymś pogoń. Za pieniądzem, za sukcesem, za sławą, za czasem. A czas, paradoksalnie, ucieka nam przez palce pozostawiając często z tym, co powierzchowne, płytkie i co na chwilę. Czasami zatem warto siąść w skupieniu i pomyśleć nad tym, co naprawdę ważne. Pozwolić sobie na chwilę zadumy u boku własnych refleksji i spostrzeżeń pozwalających wyciągnąć jakieś głębsze wnioski. A nie ma nic lepszego jeśli chodzi o nostalgiczny i pełen zadumy nastrój aniżeli poezja, stara jak świat, krocząca gdzieś tyłu, za nami, czasami spychana na boczny tor, a jednak wciąż aktualna. I ja miałam okazję pokłonić się nad nią na chwilę, a wszystko dzięki tomikowi Anny Wirowskiej pt. „Cisza. Wiersze zebrane”.
CO W KSIĄŻCE?
Usiądź. Wycisz się i pomyśl. Kim jesteśmy na tym świecie? Jak wiele od nas zależy? Czy potrafimy odpowiedzieć sobie na pytanie czym jest miłość? Jak pokonać trudności, które prędzej czy później na pewno nadejdą? Anna Wirowska w swojej twórczości podejmuje tematy trudne. Pisze o przemijaniu, o pustych miejscach, o potędze uczucia, kruchości chwili, o grzechu czy muzyce granej przez nasze serca. Skupia się na duchowości, unaoczniając istotę duszy i wiary w Boga. Rozważa, ale i zachęca do tego, by po przeczytaniu danego utworu zamknąć oczy i pokontemplować jeszcze przez chwilę. W ciszy.
JAKIE WIERSZE
Nowa propozycja poetki to zbiór wierszy zebranych z innych, wydanych już wcześniej tomików, ale i świeża porcja zupełnie nowych utworów. Czytelnik otrzymuje zatem wiersze z tomu „Pokora i pycha”, „Kobieta – matka – żona”, „Życiowa układanka”, po czym następuje dział z tytułową Ciszą, której rzecz jasna zostaje poświęcona największa część książki. Od strony technicznej można liczyć na klarowność oraz estetykę wydania, wysokiej jakości papier, przyjemną i czytelną czcionkę oraz spis treści – podający jak na tacy sugestywne tytuły konkretnych utworów oraz ich strony.
TEMATYKA
U boku twórczości poetki czytelnik znajdzie wiersze dotyczące różnych aspektów życia wraz z całym przekrojem nastrojów. Jest o nadziei, jest o bólu, o drugim człowieku oraz o tym, co wewnętrzne i dotyczące stricte nas samych. Z nostalgią, powagą, obrazowym porównaniem, czasami nutką humoru. Jak na poezję przystało, wiele wymiarów człowieczeństwa ubranych w zgrabne, ładne słowa.
DLA KOGO?
Do przeczytania w samotności, do przedyskutowania z bliską osobą lub do zapisania w zeszycie ze złotymi myślami. „Cisza. Wiersze zebrane” to zbiór oryginalnych utworów dotykających różnych aspektów życia od tych łatwych, po te trudne i często oddalane ze względu na komfort i wygodę. Jak sugeruje tytuł, warto czytać w ciszy, a poezja pozwala odnaleźć spokój duszy, jeśli tylko bardzo się chce, toteż czasami dobrze sięgnąć po mądre słowo , a z takim Anna Wirowska wychodzi czytelnikowi naprzeciw.
wydawnictwo: Rezonans
kategoria: poezja
ilość stron: 155
rok wydania: 2021
Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Rezonans.
Autor: Weronika Tomala